Czasami najtrudniej jest zacząć. U kogo szukać pomocy?

Psychoterapeuta, psycholog, psychiatra, a może interwent?
Wyjaśniamy różnicę między nimi.

Psycholog – absolwent studiów psychologicznych, udziela doraźnego wsparcia, specjalistycznych porad i konsultacji. Do psychologa należy pójść, gdy potrzebujemy diagnozy psychologicznej (diagnoza jest pomocna w leczeniu psychiatrycznym lub neurologicznym). Działania psychologa nie mają jednak na celu przepracowanie trudności od podstaw, pozwalają natomiast zdobyć, uporządkować wiedzę o tym na czym polega problem i jak postępować w danej sytuacji.

Psychoterapeuta – zgodnie z Deklaracją Strasburską psychoterapeutą może zostać osoba, która ukończyła studia magisterskie w dziedzinie nauk społecznych, humanistycznych lub medycznych i przeszła co najmniej 4 letnie szkolenie specjalistyczne. Szkolenie dotyczy określonego podejścia psychoterapeutycznego, powinno zawierać następujące komponenty: szkolenie praktyczne i teoretyczne, własną psychoterapię, superwizję praktyki psychoterapeutycznej, staż w placówce prowadzącej usługi w zakresie zdrowia psychicznego oraz praktykę pod superwizją. Wyszkolenie samodzielnie pracującego psychoterapeuty zajmuje około 7 lat praktyki, szkoleń i superwizji.
Psychoterapia nie służy tylko osobom, które cierpią na poważne problemy psychiczne, jest odpowiednia dla każdej osoby, która chce lepiej zrozumieć samego siebie i pracować nad poprawą jakości swojego życia. Jeśli więc nasze problemy są długotrwałe i sądzimy, że mają źródło wewnątrz nas to skuteczna może okazać się psychoterapia, którą może prowadzić tylko przeszkolony psychoterapeuta.
Psychoterapeuci pomagają pacjentom zarówno w problemach natury emocjonalnej, w radzeniu sobie z chorobą psychiczną, jak i w sytuacjach kryzysowych.

Psychiatra– specjalista, który jako jedyny może przepisywać leki, np. w ciężkiej depresji, napadach lękowych, zaburzeniach snu czy zaburzeniach odżywania. Do psychiatry należy się udać, gdy słyszymy głosy w głowie, jesteśmy agresywni wobec siebie lub innych, mamy objawy budzące niepokój, jak myśli samobójcze. Bardzo często lekarz psychiatra współpracuje z psychoterapeutą i razem podejmują interwencje służące zdrowieniu pacjenta/klienta.

Interwent kryzysowy – to osoba, która styka się w swojej codziennej pracy z różnymi formami kryzysu. Oddziaływania w ramach interwencji kryzysowej mają na celu zmniejszenie cierpienia oraz pomoc w odzyskaniu równowagi psychicznej i kontroli nad swoim życiem. Charakteryzuje ją także interdyscyplinarność w podejściu do problemu – interwent często współpracuje/kontaktuje się z policją, lekarzami, adwokatami, specjalistami z innych dziedzin.
Interwenci kryzysowi udzielają specjalistycznej pomocy indywidualnej oraz dla rodzin w sytuacji:
– kryzysu rodzinnego, małżeńskiego, partnerskiego (zdrada, rozpad związku, rozwód),
– przemocy domowej, seksualnej
– utraty, żałoby,
– choroby własnej lub bliskiej osoby,
– zagrożenia samobójstwem,
– wypadków i katastrof,
– doświadczenia przestępstwa.

Mogą to być także kryzysy i trudności związane z wchodzeniem rodziny w kolejne etapy rozwoju takie jak urodzenie dziecka, rozpoczęcie przez dziecko edukacji szkolnej, przejście na emeryturę, śmierć współmałżonka itp.
Interwentem kryzysowym nie musi być doświadczony psychiatra, psycholog ani lekarz. Może nim zostać strażak, policjant, ratownik medyczny lub osoba w żaden sposób niezwiązana z profesjonalną pomocą psychoterapeutyczną.