Zakłada się, że zachowanie człowieka uwarunkowanie jest nieuświadomionymi, wewnętrznymi mechanizmami oraz ukrytymi potrzebami. Celem terapii psychodynamicznej jest praca nad zrozumieniem nieuświadomionych mechanizmów, które przyczyniają się do cierpienia. Pacjent w nurcie psychodynamicznym skupia się na przeżywaniu emocji oraz na współtowarzyszącym im objawach w ciele. Praca psychoterapeuty polega na: zwiększaniu świadomości pacjenta, pomocy pacjentowi w zrozumieniu jego własnych zachowań, analizy zachowań pacjenta w konkretnych sytuacjach, zadawaniu pytań, interpretacji konkretnych sytuacji, pokazywaniu pacjentowi jego mocnych stron. Ten rodzaj psychoterapii umożliwia zrozumienie konfliktów, rozwiązanie ich oraz odreagowanie trudnych emocji, na których odczuwanie nie można było sobie pozwolić.
Terapia skuteczna w leczeniu: zaburzeń osobowości, zaburzeń psychosomatycznych, zaburzeń lękowych, zaburzeń depresyjnych, zaburzeń odżywiania. Skuteczność terapii zależy od: relacji między pacjentem a psychoterapeutą, szczerości pacjenta wobec terapeuty, otwartości pacjenta.
Celem uczestnictwa w terapii psychodynamicznej jest zmiana osobowości i mechanizmów postępowania, które związane są z przeszłością pacjenta.
Długość terapii zależy od problemu z jakim przychodzi pacjent. Zazwyczaj terapia w nurcie psychodynamicznym jest długookresowa. Może trwać od kilku miesięcy do kilku lat.