Terapia w nurcie systemowym nazywana jest również terapią par i rodzin. Skupia się na poprawie relacji osób należących do systemu, np. rodziny, małżeństwa, grupy, np. w pracy. Terapia w tym nurcie analizuje zachowania pacjenta w kontekście systemu, w którym jego członkowie wzajemnie na siebie oddziałują. Według założeń terapii systemowej trudności psychiczne jednej osoby są odzwierciedleniem problemów z jakimi boryka się cała rodzina.

Celem terapii jest poprawa relacji oraz komunikacji pacjentów z osobami z systemu, co sprawi, że dany system będzie działał prawidłowo. Uczestnicy terapii zauważają jak pozostali członkowie postrzegają dany problem oraz zastanawiają się jak ich własne zachowanie może oddziaływać na innych. Podczas terapii dowiadują się o tym jakie mechanizmy przyczyniają się do powstawania i utrzymywania się konfliktów, dzięki czemu mogą zmieniać mechanizmy i role w rodzinie tak, by być dla siebie wsparciem.

Skuteczność terapii zależy od: relacji między pacjentem a psychoterapeutą, szczerości pacjenta wobec terapeuty, otwartości pacjenta.

Długość terapii uzależniona jest od problemu. Może trwać od kilku tygodni do kilku lat.